ภูมิอากาศและสภาพอากาศเฉลี่ยตลอดปีใน เปอร์โตริโก เปอร์โตริโก

ใน เปอร์โตริโก ฤดูร้อนมีลักษณะ ยาวนาน ร้อน มีหยาดน้ำฟ้าตกมาก และมีเมฆเป็นส่วนมาก ฤดูหนาวมีลักษณะ อุ่น ลมแรง และแจ่มใสเป็นส่วนมาก และ ร้อนและไม่มีลม ตลอดปี ในระยะเวลาหนึ่งปี โดยทั่วไป อุณหภูมิจะเปลี่ยนแปลงในช่วงตั้งแต่ 22°C ถึง 31°C และน้อยมากที่จะอยู่ต่ำกว่า 21°C หรือสูงกว่า 33°C

คะแนนชายหาด/สระว่ายน้ำแสดงว่าเวลาที่ดีที่สุดของปีที่น่าไปเที่ยว เปอร์โตริโก เพื่อเพลิดเพลินกับกิจกรรมในช่วงอากาศร้อนคือ ตั้งแต่ช่วงต้น ธันวาคม ถึงกลางเดือนเมษายน

ฤดูกาลที่ร้อนมีระยะเวลา 4.9 เดือน โดยเริ่มตั้งแต่วันที่ 26 พฤษภาคม ถึงวันที่ 24 ตุลาคม และอุณหภูมิสูงสุดเฉลี่ยรายวันสูงกว่า 31°C เดือนที่มีอากาศร้อนที่สุดของปีใน เปอร์โตริโก คือ สิงหาคม โดยมีอุณหภูมิสูงสุดเฉลี่ยเท่ากับ 31°C และต่ำสุดเฉลี่ยเท่ากับ 26°C

ฤดูกาลที่เย็นมีระยะเวลา 3.0 เดือน โดยเริ่มตั้งแต่วันที่ 8 ธันวาคม ถึงวันที่ 10 มีนาคม และอุณหภูมิสูงสุดเฉลี่ยรายวันต่ำกว่า 29°C เดือนที่มีอากาศหนาวที่สุดของปีใน เปอร์โตริโก คือ มกราคม โดยมีอุณหภูมิต่ำสุดเฉลี่ยเท่ากับ 22°C และสูงสุดเฉลี่ยเท่ากับ 28°C

เปอร์เซ็นต์เฉลี่ยของท้องฟ้าที่ปกคลุมด้วยเมฆใน เปอร์โตริโก มีความแตกต่างกันอย่างยิ่งตามฤดูกาลตลอดระยะเวลาทั้งปี

ช่วงที่แจ่มใสกว่าของปี ใน เปอร์โตริโก จะเริ่มต้นประมาณวันที่ 16 พฤศจิกายน และมีระยะเวลานาน 5.5 เดือน แล้วสิ้นสุดประมาณวันที่ 30 เมษายน

เดือนที่ท้องฟ้าแจ่มใสมากที่สุดของปีใน เปอร์โตริโก คือ มกราคม ซึ่งเป็นช่วงที่โดยเฉลี่ยแล้วท้องฟ้า แจ่มใส แจ่มใสเป็นส่วนมาก หรือมีเมฆบางส่วนในอัตรา 81% ของเวลา

ช่วงที่มีเมฆมากกว่าของปีจะเริ่มต้นประมาณวันที่ 30 เมษายน และมีระยะเวลานาน 6.5 เดือน แล้วสิ้นสุดประมาณวันที่ 16 พฤศจิกายน

เดือนที่ท้องฟ้ามีเมฆมากที่สุดของปีใน เปอร์โตริโก คือ มิถุนายน ซึ่งเป็นช่วงที่โดยเฉลี่ยแล้วท้องฟ้ามืดครึ้ม หรือมีเมฆเป็นส่วนมากในอัตรา 68% ของเวลา

วันที่มีหยาดน้ำฟ้าตกมาก หมายถึงวันที่มีหยาดน้ำฟ้าเป็นของเหลวหรือเทียบเท่าของเหลว ในปริมาณอย่างน้อย 1 มิลลิเมตร โอกาสสำหรับวันที่มีหยาดน้ำฟ้าตกมากใน เปอร์โตริโก มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญตลอดทั้งปี

ฤดูกาลที่มีหยาดน้ำฟ้าตกมากกว่ามีระยะเวลานาน 7.3 เดือน ระหว่างวันที่ 24 เมษายน ถึงวันที่ 2 ธันวาคม โดยมีโอกาสสูงกว่า 35% ที่วันใดวันหนึ่งจะเป็นวันที่มีหยาดน้ำฟ้าตกมาก เดือนที่มีวันที่หยาดน้ำฟ้าตกมากที่สุดใน เปอร์โตริโก คือ กันยายน โดยมีจำนวนวันเฉลี่ยเท่ากับ 14.6 วัน และมีปริมาณฝนอย่างน้อย 1 มิลลิเมตร

ฤดูกาลที่แห้งกว่ามีระยะเวลานาน 4.7 เดือน ระหว่างวันที่ 2 ธันวาคม ถึงวันที่ 24 เมษายน เดือนที่มีวันที่หยาดน้ำฟ้าตกน้อยที่สุดใน เปอร์โตริโก คือ มกราคม โดยมีจำนวนวันเฉลี่ยเท่ากับ 6.5 วัน และมีปริมาณฝนอย่างน้อย 1 มิลลิเมตร

ในวันที่มีหยาดน้ำฟ้าตกมาก เราแยกความแตกต่างระหว่างวันที่มีฝนล้วน หรือหิมะล้วน หรือหิมะและฝนผสมกัน เดือนที่มีฝนล้วนเป็นจำนวนวันมากที่สุดใน เปอร์โตริโก คือ กันยายน โดยมีจำนวนวันโดยเฉลี่ยเท่ากับ 14.6 วัน การจำแนกประเภทเช่นนี้แสดงว่า รูปแบบของหยาดน้ำฟ้าที่พบบ่อยที่สุดตลอดทั้งปีคือ ฝนล้วน โดยมีความน่าจะเป็นสูงสุดเท่ากับ 50% ในวันที่ 26 กันยายน

ปริมาณน้ำฝน

เราแสดงปริมาณน้ำฝนที่สะสมภายในช่วงเวลา 31 วันก่อนและหลังแต่ละวันในปีนั้นไว้ตรงกลาง เพื่อแสดงให้เห็นความแตกต่างภายในเดือน ไม่ใช่แค่ปริมาณทั้งหมดในแต่ละเดือน เปอร์โตริโก มีปริมาณฝนรายเดือนแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญตามฤดูกาล

ปริมาณฝนตลอดปีใน เปอร์โตริโก เดือนที่มีปริมาณฝนมากที่สุดใน เปอร์โตริโก คือ กันยายน โดยมีปริมาณน้ำฝนเฉลี่ยเท่ากับ 120 มิลลิเมตร

เดือนที่มีปริมาณฝนน้อยที่สุดใน เปอร์โตริโก คือ มกราคม โดยมีปริมาณน้ำฝนเฉลี่ยเท่ากับ 32 มิลลิเมตร

ความยาวของวันใน เปอร์โตริโก แตกต่างกันตลอดระยะเวลาทั้งปี ในปี พ.ศ. 2566 วันที่สั้นที่สุดคือวันที่ 21 ธันวาคม โดยมีแสงสว่างกลางวันนาน 11 ชั่วโมง และ 2 นาที ส่วนวันที่ยาวที่สุดคือวันที่ 21 มิถุนายน โดยมีแสงสว่างกลางวันนาน 13 ชั่วโมง และ 14 นาที

พระอาทิตย์ขึ้นเร็วที่สุดคือเวลา 05:49 ในวันที่ 4 มิถุนายน และพระอาทิตย์ขึ้นช้าที่สุดคือในอีก 1 ชั่วโมง และ 12 นาที ต่อมาที่เวลา 07:00 ในวันที่ 18 มกราคม พระอาทิตย์ตกเร็วที่สุดคือเวลา 17:47 ในวันที่ 24 พฤศจิกายน และพระอาทิตย์ตกช้าที่สุดคือในอีก 1 ชั่วโมง และ 18 นาที ต่อมาที่เวลา 19:06 ในวันที่ 6 กรกฎาคม

ไม่มีการใช้เวลาออมแสง (DST) ใน เปอร์โตริโก ระหว่างปี พ.ศ. 2566

ตัวเลขข้างล่างแสดงภาพรวมโดยย่อของข้อมูลสำคัญเกี่ยวกับดวงจันทร์สำหรับเดือน พ.ศ. 2566 แกนนอนเป็นวัน ส่วนแกนตั้งเป็นชั่วโมงของวัน ส่วนพื้นที่สีระบุเวลาที่ดวงจันทร์อยู่เหนือเส้นขอบฟ้า แถบแนวตั้งสีเทา (จันทร์ดับ) และแถบสีน้ำเงิน (จันทร์เต็มดวง) ระบุดิถีสำคัญของดวงจันทร์

เราตั้งค่าระดับความสบายต่อความชื้นที่จุดน้ำค้างเนื่องจากเป็นตัวกำหนดว่า เหงื่อจะระเหยออกจากผิวหนังเพื่อให้ร่างกายเย็นลงหรือไม่ จุดน้ำค้างที่ต่ำทำให้รู้สึกว่าแห้งกว่า ส่วนจุดน้ำค้างที่สูงขึ้นจะทำให้รู้สึกว่าชื้นมากกว่า สิ่งที่แตกต่างจากอุณหภูมิคือ โดยทั่วไปอุณหภูมิในตอนกลางคืนและกลางวันจะมีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ จุดน้ำค้างมีแนวโน้มที่จะเปลี่ยนแปลงได้ช้ากว่า ดังนั้นขณะที่อุณหภูมิอาจลดลงในตอนกลางคืน แต่โดยทั่วไปแล้ว ช่วงกลางวันที่อบอ้าวจะตามด้วยช่วงกลางคืนที่อบอ้าวเช่นกัน

เปอร์โตริโก มีความชื้นที่รับรู้ได้แตกต่างกันบ้างตามฤดูกาล

ช่วงที่ร้อนอบอ้าวมากกว่าในปีนั้นมีระยะเวลานาน 10 เดือน ระหว่างวันที่ 27 มีนาคม ถึงวันที่ 30 มกราคม ซึ่งเป็นช่วงที่มีระดับความสบายเป็น ร้อนอบอ้าว หรือร้อนและไม่มีลม หรือมีความชื้นสูงมาก เป็นเวลาอย่างน้อย 86% ของเวลาทั้งหมด

เดือนที่มีวันที่ร้อนอบอ้าวน้อยที่สุดใน เปอร์โตริโก คือเดือนกุมภาพันธ์ โดยมี 23.6 วัน ที่ร้อนอบอ้าวหรือหนักกว่านั้น

เนื้อหาในส่วนนี้จะกล่าวถึงเวกเตอร์ (ความเร็วและทิศทาง) ลมเฉลี่ยรายชั่วโมงในพื้นที่กว้าง ที่ระดับ 10 เมตรเหนือพื้นดิน ลมที่ประสบในสถานที่แห่งใดแห่งหนึ่งจะขึ้นอยู่กับลักษณะภูมิประเทศเฉพาะแห่งและปัจจัยอื่น ๆ เป็นสำคัญ โดยที่ความเร็วและทิศทางลมเฉพาะขณะจะแตกต่างกันมากมากกว่าค่าเฉลี่ยรายชั่วโมง

ความเร็วลมเฉลี่ยรายชั่วโมงใน เปอร์โตริโก มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญตามฤดูกาลตลอดระยะเวลาทั้งปี

ช่วงที่ลมแรงกว่าในปีนั้นมีระยะเวลานาน 2.9 เดือน ระหว่างวันที่ 4 มิถุนายน ถึงวันที่ 31 สิงหาคม โดยมีความเร็วลมเฉลี่ยสูงกว่า 17.7 กิโลเมตรต่อชั่วโมง เดือนที่มีลมแรงที่สุดของปีใน เปอร์โตริโก คือเดือนกรกฎาคม โดยมีความเร็วลมเฉลี่ยรายชั่วโมงเท่ากับ 20.1 กิโลเมตรต่อชั่วโมง

ช่วงเวลาที่ลมสงบกว่าในปีนั้นมีระยะเวลานาน 9.1 เดือน ระหว่างวันที่ 31 สิงหาคม ถึงวันที่ 4 มิถุนายน เดือนที่มีลมสงบมากที่สุดของปีใน เปอร์โตริโก คือเดือนตุลาคม โดยมีความเร็วลมเฉลี่ยรายชั่วโมงเท่ากับ 15.3 กิโลเมตรต่อชั่วโมง

ทิศทางลมเฉลี่ยรายชั่วโมงส่วนใหญ่ใน เปอร์โตริโก คือมาจากทิศตะวันออกตลอดปี

เปอร์โตริโก ตั้งอยู่ใกล้แหล่งน้ำขนาดใหญ่ (เช่น มหาสมุทร ทะเล หรือทะเลสาบขนาดใหญ่) เนื้อหาในส่วนนี้จะรายงานเกี่ยวกับอุณหภูมิน้ำผิวดินในพื้นที่กว้างโดยเฉลี่ยของแหล่งน้ำนั้น

อุณหภูมิน้ำโดยเฉลี่ยมีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญตามฤดูกาลตลอดระยะเวลาทั้งปี

เวลาของปีที่น้ำอุ่นกว่าปกติมีระยะเวลานาน 3.3 เดือน ระหว่างวันที่ 2 สิงหาคม ถึงวันที่ 12 พฤศจิกายน โดยมีอุณหภูมิเฉลี่ยสูงกว่า 28°C เดือนที่น้ำมีความอุ่นมากที่สุดของปีใน เปอร์โตริโก คือเดือนกันยายน โดยมีอุณหภูมิเฉลี่ยเท่ากับ 29°C

เวลาของปีที่น้ำเย็นกว่าปกติมีระยะเวลานาน 3.2 เดือน ระหว่างวันที่ 8 มกราคม ถึงวันที่ 15 เมษายน โดยมีอุณหภูมิเฉลี่ยต่ำกว่า 27°C เดือนที่น้ำมีความเย็นมากที่สุดของปีใน เปอร์โตริโก คือเดือนกุมภาพันธ์ โดยมีอุณหภูมิเฉลี่ยเท่ากับ 26°C

เราคำนวณคะแนนการเดินทาง 2 ชนิดเพื่อระบุว่าสภาพอากาศตลอดทั้งปี ใน เปอร์โตริโก มีสภาวะน่าสบายมากแค่ไหน

คะแนนการท่องเที่ยว จะสูงตามจำนวนวันที่ท้องฟ้าแจ่มใส ไม่มีฝน โดยมีอุณหภูมิที่รู้สึกได้ระหว่าง 18°C ถึง 27°C คะแนนนี้แสดงว่า เวลาที่ดีที่สุดของปีที่จะไปเที่ยว เปอร์โตริโก เพื่อเพลิดเพลินกับกลางแจ้งทั่วไปตามประสานักท่องเที่ยวคือ ตั้งแต่ช่วงปลาย ธันวาคม ถึงปลายเดือนมีนาคม โดยมีคะแนนสูงสุดในสัปดาห์ที่สามของเดือนมกราคม

คะแนนชายหาด/สระว่ายน้ำ จะสูงตามจำนวนวันที่ท้องฟ้าแจ่มใส ไม่มีฝน โดยมีอุณหภูมิที่รู้สึกได้ระหว่าง 24°C ถึง 32°C คะแนนนี้แสดงว่า เวลาที่ดีที่สุดของปีที่จะไปเที่ยว เปอร์โตริโก เพื่อเพลิดเพลินกับกิจกรรมในสภาพอากาศร้อนคือ ตั้งแต่ช่วงต้น ธันวาคม ถึงกลางเดือนเมษายน โดยมีคะแนนสูงสุดในสัปดาห์ที่สองของเดือนมกราคม

ระเบียบวิธี

ในแต่ละชั่วโมงระหว่าง 08:00 ถึง 21:00 ของแต่ละวันในช่วงเวลาการวิเคราะห์ (พ.ศ. 2523 ถึง พ.ศ. 2559) คะแนนต่าง ๆ ที่ไม่ขึ้นต่อกันจะคำนวณจากอุณหภูมิที่รับรู้ เมฆปกคลุม และปริมาณหยาดน้ำฟ้าทั้งหมด คะแนนเหล่านั้นจะรวมเข้าด้วยกันเป็นคะแนนรวมรายชั่วโมงคะแนนเดียว จากนั้นจะรวมกลุ่มเป็นวัน โดยเฉลี่ยตลอดระยะเวลาหลายปีในช่วงการวิเคราะห์และปรับให้เรียบ

คะแนนเมฆปกคลุมของเราคือ 10 ในกรณีที่ท้องฟ้าแจ่มใสเต็มที่ แล้วลดลงเชิงเส้นไปที่ 9 ในกรณีที่ท้องฟ้าแจ่มใสเป็นส่วนใหญ่ และไปที่ 1 ในกรณีที่ท้องฟ้ามืดครึ้มเต็มที่

คะแนนหยาดน้ำฟ้าของเรา ซึ่งวัดจากปริมาณหยาดน้ำฟ้าในช่วง 3 ชั่วโมงโดยมีจุดกึ่งกลางตรงชั่วโมงที่สนใจ มีค่าเท่ากับ 10 สำหรับกรณีที่ไม่มีหยาดน้ำฟ้า แล้วลดลงแบบเชิงเส้นไปที่ 9 สำหรับกรณีที่มีหยาดน้ำฟ้าน้อยมาก และไปที่ 0 ในกรณีที่มีหยาดน้ำฟ้า 1 มิลลิเมตร หรือมากกว่านั้น

คะแนนอุณหภูมิสำหรับท่องเที่ยวของเราคือ 0 เมื่ออุณหภูมิที่รับรู้อยู่ต่ำกว่า 10°C โดยเพิ่มขึ้นแบบเชิงเส้นไปที่ 9 เมื่อมีอุณหภูมิ 18°C หรือไปที่ 10 เมื่อมีอุณหภูมิ 24°C และลดดลงแบบเชิงเส้นไปที่ 9 เมื่อมีอุณหภูมิ 27°C และไปที่ 1 เมื่อมีอุณหภูมิ 32°C หรือสูงกว่านั้น

คะแนนอุณหภูมิชายหาด/สระว่ายน้ำของเราคือ 0 เมื่ออุณหภูมิที่รับรู้อยู่ต่ำกว่า 18°C โดยเพิ่มขึ้นแบบเชิงเส้นไปที่ 9 เมื่อมีอุณหภูมิ 24°C หรือไปที่ 10 เมื่อมีอุณหภูมิ 28°C และลดดลงแบบเชิงเส้นไปที่ 9 เมื่อมีอุณหภูมิ 32°C และไปที่ 1 เมื่อมีอุณหภูมิ 38°C หรือสูงกว่านั้น

คำจำกัดความของฤดูเพาะปลูกจะแตกต่างกันไปทั่วโลก แต่เพื่อวัตถุประสงค์ของรายงานนี้ เราให้นิยามไว้ว่า เป็นช่วงเวลาต่อเนื่องที่ยาวนานที่สุดที่อุณหภูมิไม่ใช่จุดเยือกแข็ง (≥ 0°C) ในปีนั้น (ปีปฏิทินในซีกโลกเหนือ หรือตั้งแต่ 1 กรกฎาคม จนถึง 30 มิถุนายน ในซีกโลกใต้)

อุณหภูมิ ใน เปอร์โตริโก มีอากาศอบอุ่นเพียงพอตลอดทั้งปี จึงไม่มีความหมายแต่ประการใดที่จะกล่าวถึงฤดูเพาะปลูกด้วยเงื่อนไขเหล่านี้ อย่างไรก็ตาม เราได้แสดงแผนภูมิไว้ด้านล่างเพื่อให้เห็นการกระจายของอุณหภูมิที่เกิดขึ้นตลอดทั้งปี

ค่าความร้อนสะสมตลอดฤดูปลูกเป็นค่าการสะสมความร้อนรายปี ซึ่งใช้เพื่อทำนายพัฒนาการของพืชและสัตว์ และหมายถึงค่าอินทิกรัลความอุ่นเหนืออุณหภูมิพื้นฐาน โดยไม่คำนึงถึงส่วนเกินใด ๆ ที่สูงกว่าอุณหภูมิสูงสุด ในรายงานนี้ เราใช้ค่าพื้นฐานเท่ากับ 10°C และค่าสูงสุดเท่ากับ 30°C

หัวข้อนี้จะอธิบายเกี่ยวกับพลังงานแสงอาทิตย์คลื่นสั้นตกกระทบรายวันทั้งหมดที่ตกกระทบพื้นผิวดินเป็นบริเวณกว้าง โดยพิจารณาถึงความผันแปรตามฤดูกาลในด้านช่วงแสงในแต่ละวัน ระดับความสูงของดวงอาทิตย์เหนือเส้นขอบฟ้า และการดูดกลืนแสงโดยเมฆและองค์ประกอบอื่นในชั้นบรรยากาศ รังสีคลื่นสั้นครอบคลุมถึงแสงที่มองเห็นได้และรังสีอัลตราไวโอเลต

พลังงานแสงอาทิตย์คลื่นสั้นตกกระทบเฉลี่ยรายวันมีความผันแปรตามฤดูกาลพอสมควรตลอดช่วงเวลาทั้งปี

ช่วงที่สว่างกว่าในปีนั้นมีระยะเวลานาน 1.9 เดือน ระหว่างวันที่ 7 มีนาคม ถึงวันที่ 4 พฤษภาคม โดยมีพลังงานแสงอาทิตย์คลื่นสั้นตกกระทบเฉลี่ยรายวันต่อตารางเมตรในปริมาณสูงกว่า 6.6 กว.-ชม. เดือนที่สว่างที่สุดของปีใน เปอร์โตริโก คือเดือนเมษายน โดยมีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 7.0 กว.-ชม.

ช่วงที่มืดกว่าในปีนั้นมีระยะเวลานาน 3.9 เดือน ระหว่างวันที่ 13 กันยายน ถึงวันที่ 9 มกราคม โดยมีพลังงานแสงอาทิตย์คลื่นสั้นตกกระทบเฉลี่ยรายวันต่อตารางเมตรในปริมาณต่ำกว่า 5.1 กว.-ชม. เดือนที่มืดที่สุดของปีใน เปอร์โตริโก คือ ตุลาคม โดยมีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 4.6 กว.-ชม.